Aby wyjść z depresji, musimy coś zmienić, z tym zgadzają się praktycznie wszyscy. Konieczne jest, aby delikatnie pomóc rozpocząć pozytywny proces zmiany. Konieczne jest, aby delikatnie pomóc rozpocząć pozytywny proces zmiany.
Odpowiedzi Yoko999 odpowiedział(a) o 17:49 ojjj z doświadczenia wiem że samemu wyjść ciężko :(Nie masz kogoś do kogo mogłabyś/mógłbyś się zwrócić o pomoc? Otaczaj sie pozytywnymi ludźmi, spędzaj jak najwięcej czasu poza domem. Staraj się jak najmniej spędzać czasu samotnie np w domu, wtedy zazwyczaj nachodzą negatywne myśli. Mi również pomaga wysiłek fizyczny, także siłownia, albo bieganie, nawet ćwiczenia w domu. Jednak mimo wszystko polecam psychoterapie. @n0n!M odpowiedział(a) o 18:07 Za pomocą porady specjalistów. Tj. psycholog i psychiatra wskazany. Nieocenione jest też wsparcie bliskich osób. Kirył odpowiedział(a) o 21:34 Uważasz, że znasz lepszą odpowiedź? lub
Witaj Mietku. Wydaje mi się, że można wyjść samemu, mam przykład na kimś z mojego bliskiego otoczenia, ale wymaga to pewnie ogromnej siły woli, samozaparcia, motywacji i wsparcia bliskich. Myślę, że dużo może pomóc znajdywanie choćby niewielkich radości w codzienności, naprawdę maleńkich, które jednak składają się na
Kiedy mówimy o radości, może zrodzić się w nas pytanie: "A co z ludźmi, którzy jej nie doświadczają, ponieważ są cali pogrążeni w smutku? I czy taki stan trwa wiecznie?". Depresja jest jedną z najczęstszych chorób, cierpi na nią ok. 350 mln ludzi na świecie, z czego w Polsce aż 1,5 mln (ok. 4% społeczeństwa). Dotyczy osób w każdym wieku, nie omija nawet dzieci i młodzieży. Ale tylko połowa ludzi dotkniętych depresją poddawana jest leczeniu. Dlaczego? Być może dlatego, że ten problem jest wciąż nierozumiany i ignorowany. Ludzie przeżywający depresję są osobami o dużej wrażliwości - która, z jednej strony, pozwala im świetnie wyczuwać innych ludzi, a z drugiej strony sprawia, że noszą w sobie ogromne cierpienie i wewnętrzny ból, z większą intensywnością przeżywają lęk przed opuszczeniem i odejściem. Ludzie depresyjni to piękne dusze, bardzo bogate wewnętrznie. Depresja to choroba Depresja jest zaburzeniem nastroju. Ale sam obniżony nastrój jest niewystarczający do diagnozy depresji. Jednym z podstawowych objawów jest uczucie smutku, przygnębienia. Oczywiście nie każdy smutek jest depresją. Smutek depresyjny trwa przez większość dnia, każdego dnia, przez wiele tygodni. Osoby w depresji płaczą, nie wiedząc dlaczego. Często budzą się w nocy zalane łzami. Tracą zainteresowanie i zadowolenie tym, co do tej pory sprawiało im przyjemność. Znika radość z tego, co wcześniej potrafiło ją przynieść. Depresja powoduje pewnego rodzaju niepełnosprawność życiową, np. cierpiąca na nią osoba nie jest w stanie wyjść z łóżka i pójść do pracy. Towarzyszą temu trudności z koncentracją uwagi oraz spowolniony tok myślenia. Utrapieniem staje się noc, gdy nie można zasnąć albo człowiek budzi się wczesnym rankiem, nie mogąc kontynuować snu. Kolejnym objawem są myśli samobójcze, które w depresji pojawiają się jako bardzo realne - przerażają, zawstydzają, potrafią mieć charakter wewnętrznego przymusu. Depresja jest stanem, w którym nie widzi się żadnego wyjścia. Męczy wykonywanie najprostszych czynności, więc codzienne sprawy stają się ogromnym wysiłkiem. Spada zaufanie i szacunek do samego siebie. Zanika wszelka nadzieja, także na to, że ten stan kiedyś się skończy. Pojawiają się nieracjonalne poczucie winy oraz wyrzuty sumienia. Chory nieadekwatnie ocenia siebie, nie wierzy w swoje możliwości. Wszystko widzi w czarnych kolorach. Świat staje się nocą. Ludzie depresji noszą w sobie nieustanny lęk. Mają świadomość, że coś jest nie tak, ale nie są w stanie tego zmienić. Depresja odzwierciedla się także w życiu duchowym: modlitwa staje się ciężka, pusta, głucha, pojawia się poczucie odłączenia od Boga. Osoba w depresji spotyka Boga, ale na innym poziomie - wie, że On jest blisko, ale nie ma poczucia głębokiego odczuwania Go. Objawy depresji przypominają strapienie duchowe, lecz ona trwa dłużej i przejawia się w całym funkcjonowaniu człowieka. Przyczyny depresji Są różne depresje: lżejsze i głębokie. Mogą mieć różne nasilenie. Z reguły rozpoczynają się o wiele wcześniej niż są rozpoznawane. W młodzieńczym wieku depresja często jest związana z drażliwym nastrojem, może manifestować się ucieczkami z domu, ze szkoły. Często jest nierozpoznawana. Różne są teorie powstawania depresji. Istnieją teorie genetyczne, biologiczne, związane z niedoborem serotoniny. W psychologii często mówimy o stracie jako przyczynie depresji. Depresja ma swój sens, chce człowiekowi coś powiedzieć. Często jest reakcją na zbyt słabe więzi. Ludzie w depresji to ludzie osamotnieni: "Umieram, ponieważ nie mam więzi". Mają dużo znajomych, ale są to relacje płytkie, powierzchowne. Głód relacji rośnie aż do czasu, gdy odzywa się jako depresja, która mówi: "Umrzesz, bo nie masz relacji". Podstawową potrzebą człowieka jest bycie w relacji: z drugim człowiekiem, z Bogiem i z samym sobą. Niestety, dzisiejsza kultura nie daje miejsca i przestrzeni na słabość i smutek, dlatego depresja maskuje się często pod objawami bólowymi. Po dłuższym czasie przebywania z taką osobą odczujemy głęboką studnię smutku, w której ona jest uwięziona. Istotą depresji jest sprzeczność - człowiek na zewnątrz wydaje się radosny, pełen energii, silny, radzący sobie, a wewnątrz jest słaby, jakby się zapadał. Jak leczyć depresję? Ludzie chorzy na depresję cierpią dodatkowo z powodu nierozumienia, ponieważ dostają od otoczenia informację, że nie ma powodów, by tak przeżywać lub odczuwać rzeczywistość: "Uśmiechnij się! Przecież wszystko jest dobrze!". To zwiększa ból, ponieważ cierpiący człowiek chciałby się czuć inaczej, ale nie jest w stanie - z jednej strony jest więc bezsilność, z drugiej strony niemożność wyjścia z niechcianego stanu. Zaczyna on oskarżać siebie o lenistwo, choć depresja jest chorobą i nie ma z tym nic wspólnego, a więc słowa: "weź się w garść" nie są pomocne, wręcz przeciwnie. Jak pomóc człowiekowi w depresji? Po ludzku nic nie można zrobić, można jedynie być - zachowując spokój i nie wyciągając kogoś z choroby "na siłę". Ważne jest, by uczyć się rozmawiać, umieć wysłuchać, zaakceptować wszystkie uczucia takie, jakimi są, pozwolić drugiemu na żal, łzy, smutek i słabość. Jednocześnie istotne jest, by nie pochłaniać tych uczuć - tzn. by pewien rodzaj empatii nie stał się drogą obciążenia siebie ponad możliwości emocjonalne. Rozmowa jest już jakąś kontrolą nad depresją, a otwartość jest pierwszym symptomem wychodzenia z niej. Depresja jest chorobą, a skoro jest chorobą, to znaczy, że można ją wyleczyć. Nie należy dawać naiwnych rad, one nie pomagają. Osoby w depresji wiedzą, jak powinno być, ale nie potrafią tak zrobić. Potrzebny jest czas na stopniowe wychodzenie, bez oczekiwania zbyt szybkich zmian. Znasz kogoś chorego na depresję? Bądź blisko Innym rodzajem pomocy jest zachęcenie chorego do pójścia do lekarza i rozpoczęcie leczenia. Depresję leczy się przez psychoterapię i leczenie farmakologiczne, a leki antydepresyjne są bezpieczne, ponieważ nie uzależniają. Niebezpieczne jest natomiast samodzielne odstawianie leków lub sterowanie dawkami. Możemy pomóc choremu przez wspieranie go w regularnym braniu leków, ponieważ najczęstszą przyczyną niewyleczenia tej choroby jest właśnie ich samowolne odstawianie. W innych ludziach osoby depresyjne wywołują poczucie winy, bezsilności, bezradności, ponieważ udzielanie im rad nic nie działa. Pojawia się pragnienie, by ten stan szybko się skończył… a on trwa. Z upływem czasu niesie to ze sobą ogromny ciężar. A czasami wystarczy, że osoba w depresji usłyszy od nas słowo wsparcia, usłyszy o naszej obecności. Sama obecność potrafi wystarczyć - nie tylko wspólne rozmowy, ale wspólny czas milczenia, po prostu bycie obok. Depresja jest ogromnym cierpieniem i wobec takich osób musimy mieć szczególną delikatność i szacunek. Ten smutek musimy uszanować. Ważna jest atmosfera akceptacji, szacunku i współczucia. Smutek potrzebuje przestrzeni akceptacji. Ból depresji chce być usłyszany. A dusza tak wrażliwa - wymaga szczególnego otulenia. Tytuł i śródtytuły pochodzą od redakcji
A wiadomo jak samemu się nie chce to nikt Ci nie pomoże. ale w moim przypadku, to że tak bardzo chciałam z niej wyjść sprawiło, że moje życie naprawdę zmieniło się na lepsze
Specjaliści coraz częściej nazywają depresję chorobą cywilizacyjną XXI wieku. Okazuje się, że może na nią cierpieć nawet 10% Polaków, ale jedynie połowa z nich podejmuje leczenie. Specjaliści coraz częściej nazywają depresję chorobą cywilizacyjną XXI wieku. Okazuje się, że może na nią cierpieć nawet 10% Polaków, ale jedynie połowa z nich podejmuje leczenie. Ta zwłoka z udaniem się do lekarza psychiatry czy psychologa może wynikać z różnych powodów – bagatelizowanie objawów, nieznajomość lub brak specjalistów w najbliższej okolicy lub po prostu lęk przed tym, że zostaniemy zaszufladkowani jako osoba chora psychicznie. Jak wyjść z depresji, gdy nie jest ci po drodze do psychologa? Kasia gotuje z surówka z kapusty pekińskiej i rzodkiewki Jak wyjść z depresji w naturalny sposób? Aktywność fizyczna – prawdopodobnie nie jest to pierwsza rzecz, jaką przepisałby ci lekarz, diagnozując u ciebie depresję. Mimo to powinna być ona częścią terapii. Badacze z Duke University udowodnili (zobacz badania że pół godziny umiarkowanych ćwiczeń trzy razy w tygodniu znacząco zmniejsza objawy depresji i, co ciekawe, robi to stosunkowo szybko – porównywalnie do przyjmowania leków antydepresyjnych. Techniki relaksacyjne – jednym z powodów depresji jest permanentny stres. Poza tym sama depresja także wywołuje szereg nieprzyjemnych objawów jak problemy z koncentracją, kłopoty ze snem czy poczucie oderwania od rzeczywistości. Wypróbuj relaksacyjne wizualizacje, trening autogenny, medytację lub inne sposoby na zrelaksowanie się. Badania wskazują, że co prawda ten sposób nie może zastąpić leków, ale znacząco łagodzi objawy depresji. Więcej o wynikach badania: i . Stały plan dnia – być może rutyna nie kojarzy ci się dobrze, ale ustabilizowany rytm życia z pewnością pomoże ci poradzić sobie z objawami depresji. Staraj się mniej więcej o tej samej porze wstawać, jeść posiłki, kłaść się spać. Co więcej – jest to wskazane dla wszystkich osób, bo zapobiega np. problemom trawiennym i pomaga utrzymać sylwetkę w ryzach. Dziel zadania na mniejsze – jeśli czujesz, że nie podołasz dużemu projektowi, podziel go na mniejsze zadania. Łatwiej zaobserwujesz progres, który cię bardziej zmotywuje. Dogadzaj sobie – pozwalaj sobie na małe przyjemności, znajdź czas na hobby, poczytaj ulubioną książkę. Gonią cię terminy? Zrób więc krótki bilans: co jest lepsze - oddanie pracy dzień po terminie, ale później będziesz bardziej i dłużej efektywny czy też spełnienie deadline kosztem zdrowia, co odciągnie cię od pracy na jakiś czas? Jak wyjść z depresji bez pomocy bliskich? Przede wszystkim nie zamykaj się na ludzi – mając zły nastrój z pewnością nie masz ochoty na to, by udzielać się towarzysko, jednak mimo to staraj się pielęgnować relacje. Bliscy często nie rozumieją tego, z jakim cierpieniem się borykasz, ale im więcej będziesz z nimi rozmawiać, tym lepiej poznają emocje, które tobą targają. Jeśli czujesz, że jednak w twoim otoczeniu nie ma osoby, którą na tyle można darzyć zaufaniem, by powiedzieć jej o problemie, rozważ choćby jednorazową wizytę u psychologa. Gdy zdecydujesz się na wizytę prywatną, specjaliści często pierwsze konsultacje oferują bezpłatnie. Możesz także skorzystać z telefonów zaufania, gdzie rozmówca na pewno cię wysłucha i w miarę możliwości pokieruje dalej: Infolinia dla osób z problemami psychicznymi lub ich rodzin (pod patronatem Polskiego Towarzystwa Psychologicznego): tel. 22 885 84 83, czynna od poniedziałku do piątku w godzinach od do Centrum ITAKA - antydepresyjny telefon zaufania: tel. 22 654 40 41, czynne w poniedziałki i czwartki od do Jak wyjść z depresji bez leków? Niestety nie można powiedzieć, że każdy jest w stanie wyjść z depresji nie stosując leków antydepresyjnych. Każdy przypadek jest zawsze przez lekarza rozpatrywany indywidualnie i zależy od nasilenia choroby, czasu jej trwania, przyczyn, sytuacji życiowej itd. Przy łagodnych objawach sezonowej depresji czasem do poprawy jakości życia może wystarczyć zmiana rytmu życia czy fototerapia, w innych przypadkach wskazane mogą być spotkania z psychoterapeutą, a u jeszcze innych osób konieczne będzie włączenie leków psychotropowych. Jeśli więc zaproponowane sposoby nie przynoszą rezultatów, dla własnego dobra udaj się do specjalisty – porady internetowe, nawet udzielane przez ekspertów, nigdy nie zastąpią prawdziwego kontaktu. Obecnie depresja jest drugą najczęstszą przyczyną śmierci u osób młodych w wieku 15-44 lata. Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) szacuje, że w ciągu kilku lat problem ten będzie dotyczył już wszystkich grup wiekowych. Nie bagatelizuj tego – jeśli dostrzegasz u siebie objawy depresji, a naturalne sposoby nie działają, udaj się czym prędzej do specjalisty. Nie masz energii i bez przerwy jesteś senna? Zobacz, skąd się bierze ciągłe zmęczenie. Nie każde leki można łączyć z używkami. Jakie są skutki łączenia antydepresantów i alkoholu? Jeśli masz wątpliwości, czy twój smutek jest chorobą, rozwiąż test, który pomoże rozpoznać depresję. Ktoś z twoich bliskich ma depresję? Zobacz porady, jak skutecznie pomóc osobie z depresją. Depresja może trwać jedynie kilka tygodni. Poznaj objawy epizodu depresyjnego.
Czy da się samemu wyjść z depresji? To proces złożony i trudny. Nie da się wyjść z depresji z dnia na dzień, ale zawsze warto próbować. Każdy kolejny dzień walki przybliża w końcu do rozwiązania problemu depresji i powrotu do lepszego życia. Jak naprawić mózg po depresji? Okazuje się, że depresja ma duży wpływ na mózg.
Odpowiedź psychologa: Pytanie, jak radzić sobie z depresją i nerwicą samemu nie jest łatwe do udzielenia jednoznacznej odpowiedzi. Owszem, są takie działania, dzięki którym można znaleźć wskazówki jak radzić sobie z depresją samemu, ale to zależy od tego, z jakim typem depresji Pani się boryka. Tak naprawdę nie ma bowiem jednej depresji, a stany depresyjne mogą mieć bardzo różne podłoże, przyczyny i nasilenie. Z niektórymi depresjami i nerwicami można skutecznie sobie radzić samodzielnie, z innymi nie. Na przykład istnieje tak zwana sezonowa depresja, z którą można poradzić sobie przez używanie odpowiednich lamp naświetlających. Jak radzić sobie z depresją w jeszcze inny sposób? Istnieją metody leczenia depresji poprzez ruchy oczu (to tak zwana metoda EMDR stworzona przez Franciene Shapiro), są też proste techniki leczenia stanów depresyjnych metodami poznawczo-behawioralnymi (np. terapia Becka, terapia Ellisa), można także uciec się do lekarstw przeciwdepresyjnych (tu wymagana jest jednak wcześniej wizyta u psychiatry). Badania pokazują, że dobre efekty przynosi zrobienie sobie listy przyjemnych czynności i wykonywanie przynajmniej trzech z nich codziennie. Dowiedziono także, że wysiłek fizyczny zmniejsza depresję, co może być dobrą wskazówką do tego, jak sobie radzić z depresją własnymi siłami. Sugeruje Pani, że depresja może być związana z samotnością. Jeśli rozstanie z mężem było niedawno (do roku czasu), to ten typ melancholii znika wraz z upływem czasu. Jeśli jednak rozstanie z mężem było dawno, a Pani czuje się coraz bardziej samotna, oznacza to, że depresja związana jest z brakiem wsparcia społecznego, brakiem bliskich zaangażowanych w związek z Panią ludzi. W takim razie odbudowywanie tej sieci wsparcia jest leczące i tu powinna szukać Pani wskazówki do tego, jak radzić sobie z depresją. Tak czy inaczej, w przypadku istnienia depresji i nerwicy niech Pani uda się na przynajmniej jedną lub dwie wizyty u psychoterapeuty, choćby po to, aby postawić odpowiednią diagnozę, podpowiedzieć jak radzić sobie z depresją i nerwicą, przedstawić w związku z nią rokowania. Dr Marcin Florkowski: "Pracuję jako diagnosta i terapeuta, prowadzę wykłady z psychologii dla studentów, publikuję wiedzę psychologiczną w artykułach popularno-psychologicznych. Przeszedłem liczne kursy doskonalące wiedzę i własną wieloletnią terapię psychologiczną. Jestem żonaty i mam trójkę dzieci. Moją pasją są żagle, turystyka piesza, uwielbiam czytać książki i spotykać się z przyjaciółmi".
. 594 246 663 385 19 165 690 303
jak samemu wyjść z depresji
