Wróżenie z ręki: znaki szczególne Na niektórych dłoniach istnieją pewne szczególne znaki, którymi obdarzone są osoby o niezwykłych zdolnościach lub ważnej roli do spełnienia. Do Mieszkania i miejsca naszej pracy dekorujemy zwykle bliskimi nam obrazami, pamiątkami z wyjazdów rodzinnych czy przedmiotami, które trafiają do naszych domów jako przypomnienie egzotycznych wypraw czy wycieczek. Stają się dekoracją ścian, niekiedy z dumą pokazywaną gościom i odwiedzającym nasz dom. Czasem nawet nie potrafimy wyjaśnić, co oznaczają dziwne, nieznane nam i tajemnicze znaki i symbole, które widnieją na ich znaczenie jest tylko estetyczne, dekoracyjne i wspomnieniowe? A może niosą one ze sobą coś więcej? Symbolizm istnieje od czasu, gdy człowiek wynalazł sposób na przekazywanie innym swych myśli i uczuć. Ponieważ uczuciowość jest bardziej pierwotną funkcją psychiki, mającą swe korzenie w sferach nierozświetlonych przez świadomość, symbole najczęściej wyrażały ludzkie emocje. W historii rozwoju symboliki wyróżnia się symbole prymitywne, dosłowne, prelogiczne – wywodzące się z podświadomości, które służyły ludziom pierwotnym do przekazywania za pomocą zachowań (początkowo odruchowych) ich stanów psychicznych: zaniepokojenia, triumfu, głodu, sytości, gniewu itp. Na późniejszym etapie rozwoju pojawiły się symbole abstrakcyjne, służące logice, pozwalające posługiwać się pojęciami, których inaczej umysł nie byłby w stanie ogarnąć, np. w algebrze. Potrzeba przetworzenia stanów uczuciowych na konkretne przedstawienia tłumaczy stosowanie symboli np. w języku. O popularności symbolu decydowała, i nadal decyduje, głównie jego komunikatywność. Łatwo jest go zapamiętać i powiązać z konkretną ideą. Jest przekonujący, gdyż oddziałuje na trzy podstawowe sfery psychiki: poznawczą, emocjonalną i znaków Symbole mogą przyjmować bardzo różną formę: przedmiotu (sztandar), znaku graficznego (krzyż), gestu (palce w kształcie litery V), elementów stroju (sutanna), rodzaju fryzury (tonsura), plakietki („opornik” w stanie wojennym w Polsce), medalu itp. Charakter symbolu posiadają również pieśni i hymny (hymn narodowy) oraz słowa, hasła, slogany itp. Szczególnego znaczenia nabierają symbole w sferze życia religijnego. Są wówczas manifestacjami świętości, czyniącymi świat podatnym na doświadczenie transcendencji. Powstają przez „spotkanie” (gr. symballein) zjawiska świeckiego ze sferą sakralną, przy czym dochodzi wówczas do niedającej się ująć rozumowo istotowej wspólnoty na podstawie „mistycznego uczestnictwa”. Symbole objawiają sakralną strukturę świata, zamykającą się przed poznaniem rozumowym, lecz otwierającą swą właściwą istotę przed człowiekiem religijnym. Objawienie biblijne niekiedy używa także języka symboli. Izrael bowiem, podobnie jak inne ludy starożytnego Wschodu, nie posiadał precyzyjnych terminów, aby wyrazić swoje myśli. Użył więc obrazowego, symbolicznego języka, by wyrazić swoją „filozofię życiową”, a niekiedy, aby wyrazić największy swój skarb – objawienie Boże. Historia dostarcza licznych przykładów na częste i skuteczne używanie symboli. Świadczyć o tym może np. recepcja symbolu chrześcijaństwa – krzyża, czy też symbolu islamu – półksiężyca. Niektórzy Żydzi poszukiwali sił nadprzyrodzonych, rozmyślając nad szyfrem kabały. Niekiedy symbole spotykały się ze zdecydowaną wrogością. Pojawiały się grupy religijne, najczęściej sekciarskie, które odrzucały znaczną część tradycyjnej symboliki. Bruzjanie, sekta założona w XII wieku przez Piotra Bruisa, występowali przeciw wszelkim nabożeństwom, obrzędom i czci krzyża. Niezmiernie gwałtownie wyrażali swój sprzeciw, niszcząc ołtarze i kościoły. Przeszli do historii jako sekta anarchistyczna. Zdecydowaną deklarację negacji szeregu symboli, zwłaszcza związanych z kultem, złożyli Badacze Pisma Świętego. Jedna z zasad ich wiary brzmi: „Zrzeszenie nie uznaje kultu świętych, relikwii i wizerunków, gdyż jest to sprzeczne z nauką Pisma Świętego. Dla naśladowców Pańskich zbędne są wszelkie oprawy kultowe wyraźnie zakazane w Piśmie Świętym”. Podobną krytykę symboli chrześcijaństwa, kształtując jednocześnie alternatywną symbolikę, prowadzą Świadkowie Jehowy. Znamienne dla ich religijności jest odrzucenie symbolu krzyża. W czasach prezydentury Charlesa T. Russella krzyż był powszechnie uznawany nie tylko za narzędzie męki Pańskiej, lecz także za symbol zbawienia. Krzyż i korona („korona żywota”, Ap 2, 10) stanowiły znak rozpoznawczy ruchu Badaczy Pisma Świętego. Pojawiał się on na winiecie każdego numeru „Strażnicy Syjonu”, co najmniej do 1931 roku. Jeszcze książka Rutheforda pt. „Stworzenie” (wydanie polskie z 1928 r.) zawiera wśród kolorowych ilustracji obraz ukrzyżowanego Chrystusa. Prawdopodobnie zastąpienie krzyża „palem męki” nastąpiło po drugiej wojnie światowej, w latach czterdziestych lub pięćdziesiątych. Nowym symbolem uznawanym za symbol uniwersalnych wartości religijnych stała się krew. Według Świadków Jehowy, była ona święta „od zawsze”. Dlatego odkupienie mogło się dokonać tylko przez przelanie krwi. Jedyną przelaną krwią mogącą uratować życie jest krew Chrystusa. Wykorzystywanie każdej innej dla podtrzymania życia, czy to w formie pokarmu, czy też lekarstwa, jest uznawane za przestępstwo przeciwko prawu Bożemu i brak zaufania wobec planów i talizmany Zdecydowana większość grup religijnych wykorzystuje jednak możliwości drzemiące w symbolach. Z pewnością należą do nich liczne sekty i nowe ruchy religijne. Potrafią one dowartościować rolę udziału ciała, sugestywnych obrazów, gestów i innych materialnych aspektów obrzędowości oraz najprostszych form pobożności występujących w religijności ludowej. Dotyczy to zwłaszcza symboli językowych, przedmiotów oraz znaków przynależności do grupy religijnej. Symboliczne przedmioty to zarówno maski, obrazy, sztandary, budowle, jak i przedmioty drobniejsze, np. medale, medaliony, wisiorki, bransolety, pierścienie, kolczyki itp. Do symboli o dużym znaczeniu ideowym, a także niosących ogromny ładunek emocjonalny, należą amulety i talizmany. Amulety są przedmiotami magicznymi, wiele z nich przygotowuje się według zasady: „złe odstraszać złem”. Dlatego elementami amuletów są często rogi, zęby, kolce. Przed urokiem rzucanym przez „złe oko” ma chronić oko. Dlatego też często w amuletach można spotkać symbol oka lub agat (zwany „kamieniem ocznym”). Amulet nie jest wykonany przez człowieka, ale wywodzi się z natury. Bardzo powszechny jest niedźwiedzi pazur lub stopa zająca. Gdyby na amulety naniesiono jakieś napisy i gdyby zostały konsekrowane, przemieniłyby się w talizmany. Talizmany są przedmiotami zrobionymi przez człowieka, którym przypisuje się magiczną moc przynoszenia dobra lub zła. Mogą być wykonane z dowolnego materiału, chociaż niektóre uważa się za lepsze od innych. Na przykład talizman miłości, aby przyniósł możliwie największy efekt, powinien być wykonany z miedzi. Talizman zwykle posiada inskrypcje – słowa lub wzór. Szczególnie bogata w talizmany jest kultura Wschodu, stąd też sekty wywodzące się stamtąd obfitują w tego typu przedmioty symboliczne. Jednym z takich talizmanów jest starożytny chiński kwadrat magiczny Ho Tu, wywodzący się z taoizmu i konfucjonizmu. Znaczenie Ho Tu wiąże się z koncepcją pięciu żywiołów tworzących wszystko, co istnieje. Kropki białe oznaczają siłę yang, czarne zaś siłę yin. Środkowy pięcioelementowy znak symbolizuje Ziemię i zarazem centrum wszystkiego. Siedmio- i dwukropkowa góra to symbol Ognia, kierunku południowego oraz lata. Jedno- i sześciokropkowy dół symbolizuje Wodę, kierunek północny oraz zimę. Ośmio- i trzykropkowa prawa strona to Drzewo, kierunek wschodni oraz wiosna. Dziewięcio- i czterokropkowa prawa strona symbolizuje Metal, kierunek zachodni oraz jesień. Chińczycy wierzą, że znak ten w pełni oddaje charakter całego Wszechświata, a co za tym idzie – emituje pozytywne wibracje wprowadzające pożądaną równowagę tak wewnątrz człowieka, jak i w jego kręgu satanizmu Symbole przynależności do grupy religijnej mogą przyjmować postać: odpowiedniego stroju, przedmiotu, znaku graficznego, gestu powitania czy też tatuażu. I tak np. do zewnętrznych symboli satanistów należą: odwrócony krzyż – noszony w formie medalionu lub wyszyty na kurtce; wizerunki diabła lub kozła wymalowane na plecach czarnych lub granatowych kurtek; napisy o treści: „Ave Saraye”, „Salve Imperator Hades”, „Ave Satanos” lub nazwy zespołów muzycznych – satanistycznych, rękawiczki z obciętymi palcami. Znakami przynależności i stopnia wtajemniczenia są np. trzy odwrócone dziewiątki – symbol dziecka Szatana (Bestii), pentagram lub heksagram, trzy litery „F” (szósta litera w alfabecie), trzy koła połączone ze sobą, swastyka, trójkąt itp. Te znaki graficzne mają swoje znaczenie, znane przede wszystkim członkom sekt i grup religijnych. Pentagram – gwiazda pięcioramienna (często wpisana w koło), przedstawia głowę kozła. Każde z ramion wyobraża inny element wszechświata. Gwiazda symbolizuje ludzkość. Punktem szczytowym jest ludzkość sięgająca nieba, a punkty na dole to ludzkość stojąca okrakiem nad światem przyrody. Głowa kozła symbolizuje rogatą kozę Mendesa z mitologii starogermańskiej; kozła Baphometa, któremu rzekomo oddawali cześć templariusze; jeden ze sposobów wyśmiania ofiary Chrystusa – Baranka. Niekiedy ten znak przybiera postać gestu – złożenia dłoni na kształt rogów. Odwrócony krzyż zwany krzyżem południowym – wyśmiewa i odrzuca krzyż Chrystusa, niekiedy tłumaczony jest jako „cień krzyża na Golgocie”. Złamany krzyż zwany „pacyfką” – był znakiem pokoju, a w grupach okultystycznych wyobraża pokonanie chrześcijaństwa – złamanie ramion krzyża. Złamane „S” – noszone przez członków nazistowskich oddziałów śmierci, w grupach satanistycznych przedstawia błyskawicę i oznacza „niszczyciela”. Udjat albo wszystkowidzące oko – odnosi się do Lucyfera, króla piekła. Oko jest na wpół zamknięte i oznacza, że choć może się wydawać, że szatan nie obserwuje człowieka, on to jednak czyni. Poniżej oka jest łza, gdyż szatan „płacze” nad tymi, którzy są poza jego wpływem. Żuk skarabeusz – żuk gnojak w starożytnym Egipcie był symbolem reinkarnacji; jest to również symbol Belzebuba (szatana) – „władcy much”. Swastyka – symbol mający starożytne pochodzenie, pierwotnie przedstawiał cztery pory roku, cztery wiatry i cztery kierunki świata. Obecnie ramiona tego „złamanego krzyża” zostały przesunięte w przeciwnym kierunku, by przedstawić elementy lub siły zwracające się przeciwko naturze i harmonii. Symbol ten jest używany przez grupy neonazistowskie i okultystyczne. Uwaga na kontekst Przy interpretacji znaków i symboli należy bardzo uważać na pewną pułapkę, która się może z nimi wiązać. Dotyczy to zwłaszcza symboli, które są wieloznaczne. Bo np. tęcza jest zarówno symbolem ruchu gejowskiego, New Age, jak i znakiem przymierza z Bogiem. Sama obecność tego znaku niewiele więc mówi, gdy nie zwróci się uwagi na kontekst, w jakim występuje. Podczas jednej z pielgrzymek Jana Pawła II do Polski przygotowano dla Papieża tron, na którym wycięty był odwrócony krzyż. Z oburzeniem interpretowanie tego krzyża jako znaku szatana było zwykłym nadużyciem: odwrócony krzyż to – w kontekście osoby Papieża – przede wszystkim atrybut św. Piotra, który został ukrzyżowany na własną prośbę na odwróconym krzyżu, „głową w dół”, gdyż „niegodny się czuł umierać jak jego Mistrz, Jezus Chrystus”. Na jednej z dróg krzyżowych rzeźbiarz umieścił obok postaci dźwigającego krzyż Jezusa wizerunek sowy. Jest to symbol masonerii, ale też mądrości ludzkiej (obecny w wielu bajkach dla dzieci). Czyż w kontekście drogi krzyżowej najbardziej właściwa interpretacja nie dotyczy mądrości ludzkiej, zadziwionej Męką i Miłością Zbawiciela? Język symboli stwarza aurę tajemniczości i wiąże grupę religijną. Jest także najkrótszym komunikatem, znakiem rozpoznawczym, a także elementem agitacji, gdyż może wzbudzać zaciekawienie i rodzić pierwsze ważne pytania. Niekiedy wybór symbolu poprzedza wybór doktryny i rozpoczyna proces odejścia od własnych przekonań. Z pewnością wybór znaków i symboli, które nas otaczają, ma swe ważne znaczenie apostolskie: unaocznia wszystkim, komu naprawdę wierzymy i co dla nas jest istotne i ważne. W tym kontekście przesłonięcie obrazów religijnych i symboli, które są dla nas autentyczne, dekoracją z innych religii czy nawet nieznanych kultur ma jakiś sens? A może być zgorszeniem – propagowaniem błędnych, a nawet wrogich treści. Dlatego od wieków Kościół przypominał o „ascezie obrazów”, właściwym ich doborze. Zwłaszcza że bardzo łatwo jest poddać się „modzie”, wpływom i sugestiom związanym z nieznanymi sobie siłami i „ofertami”. Magia zakłada wiarę w niewidzialną rzeczywistość, której człowiek poddaje swoją osobę i swoje losy. Według Pisma Świętego, tą rzeczywistością nie jest Bóg, ale jakaś zła istota (por. Pwt 18, 12). Dlatego też w Starym Testamencie wielokrotnie spotkać można ostrzeżenia przed magią. Tak rozumiano pierwsze przykazanie: „Ja jestem Jahwe, twój Bóg… Nie będziesz miał cudzych bogów obok Mnie!” (Wj 20, 2-3). W magii bowiem dana osoba szuka pomocy u sił i mocy innych niż Bóg. Przeciw magii występowali prorocy, Ezechiel, Micheasz i Jeremiasz (Ez 13, 18-19; Mi 5, 9-13; Jr 27, 9; por. Wj 22, 17; Ml 3, 5; 2 Krn 33, 6). Również Nowy Testament zakazuje magii. Praktykujący magię są w niebezpieczeństwie utraty królestwa Bożego, chyba że odwrócą się od swego grzechu (Ga 5, 19-21; Ap 18, 23; 22, 15). Święty Paweł nazwał Elimasa, maga, synem diabła, pełnym przewrotności i zdrady, gdyż Elimas powstrzymywał szerzenie się Ewangelii i praktykował magię (Dz 13, 9). W Dziejach Apostolskich Szymon Mag praktykował magię, lecz pozazdrościł Apostołom, gdy zobaczył, że przez włożenie ich rąk ludzie otrzymują Ducha Świętego. Zaoferował im pieniądze w zamian za nauczenie go tej umiejętności. Święty Piotr odpowiedział na tę propozycję słowami: „Serce twoje nie jest prawe wobec Boga. Odwróć się więc od swego grzechu…” (Dz 8, 9-22). Praktykowanie magii i pójście za prawem Boga są nie do pogodzenia. Nie wszystko można kupić. Nie wszystko też co „ładne” i „dekoracyjne” służy dobru naszego domu. Autor jest kierownikiem Katedry Katolickiej Nauki Społecznej na Uniwersytecie Papieskim Jana Pawła II w Krakowie. TPO 4-6 Znaki czasu 1 ZNAKI CZASU Biblijne pochodzenie terminu: Mt 16, 1-4 „Przystąpili do Niego faryzeusze i saduceusze i wystawiając Go na próbę, prosili o ukazanie im znaku z nieba. Lecz On im odpowiedział: Wieczorem mówicie: Będzie piękna pogoda, bo niebo się czerwieni, rano zaś: Dziś burza, bo niebo się czerwieni i jest
Pentagram - znaczeniePentagram (znany także jako gwiazda pitagorejska) to charakterystyczny wielokąt foremny. Niestety nie jest znany twórca ani historia jego powstania. Wiadomo jedynie, że pierwszy odnaleziony Pentagram pochodzi mniej więcej z 3500 roku przed naszą erą. Znajdował się on w Ur - ważnym ośrodku cywilizacji mezopotamskiej. Jedna z teorii mówi, że Pentagram to symbol pięciu kluczowych życiowych zasad. Są to:SprawiedliwośćCnotaMiłośćMądrośćPrawdaMimo to mało kto w dzisiejszych czasach kojarzy ten wielokąt z życiową harmonią i mądrością. Pentagram to niewątpliwie jeden z najbardziej charakterystycznych i rozpowszechnionych symboli w dawnych kulturachCharakterystyczna pięcioramienna gwiazda w kole znana była od wieków w różnych cywilizacjach. Często uznawana była za symbol magiczny, który budził powszechny respekt, a nawet może zdziwić fakt, że Pentagram przez mistyków pitagorejskich został nazwany symbolem zdrowia i życia. Z kolei Babilończycy wierzyli, że Pentagram posiada właściwości ochronne. Z tej przyczyny rysowali charakterystyczne wielokąty w ważnych dla nich miejscach. Astronauta zmoczył wodą ręcznik. Niby zwykła czynność, ale wykonana w kosmosie, wygląda jak magiaCo ciekawe, nawet na wczesnych etapach chrześcijaństwa Pentagram miał zupełnie inne znaczenie niż obecnie. Do pewnego momentu ta charakterystyczna pięcioramienna gwiazda w kole symbolizowała pięć ran Jezusa Chrystusa. Musimy pamiętać, że znanych jest kilka typów pentagramów. To Pentagram Biały i Pentagramy Czarny. Czym się one od siebie różnią i w jakich celach są współcześnie wykorzystywane? Wyjaśniamy. Odwrócony Pentagram - symbol szatanaCo oznacza Odwrócony Pentagram, którego wierzchołki skierowane są w dół? To właśnie wspomniany już symbol satanistyczny. Nie powinniśmy myśli go z Pentagramem Białym, który takiej symboliki nie Pentagramy odzwierciedlają władzę żądz nad rozumem. Często wpisuje się w nie głowę kozła, a także dodatkowe symbole - np. odwrócone krzyże, czy liczbę 666. Oprócz tego Odwrócony Pentagram może: być otoczony pojedynczym kołem;być otoczony podwójnym kołem;być otoczony wężem, który pożera własny ogon. Inne nazwy Odwróconego Pentagramu to CzarnyPentagram Baphometa W tym drugim przypadku nazwa odnosi się do synkretycznego bóstwa, któremu cześć mieli rzekomo oddawać taka popularność?Warto także wspomnieć, skąd wzięła się powszechna znajomość Pentagramu jako znaku szatna. Wszystko zaczęło się od tego, że autor "Biblii Szatana" Anton Szandor LaVey wykorzystał Odwrócony Pentagram dla potrzeb tworzonego przez siebie książka ta została wydana w 1969 roku, a sam Kościół Szatana powstał w 1966 roku w USA. Odwrócone Pentagramy były powszechnie stosowane przez jego wyznawców. To więc wpłynęło na upowszechnienie Pentagramu we współczesnych czasach. Białe pentagramy - ochrona przed czarną magiąZupełnie inną symbolikę posiadają Białe Pentagramy (inna nazwa, z którą możemy się spotkać, to Pentakle). Pojawiają się one różnych talizmanach i amuletach. Były także obecne w wielu wierzeniach pogańskich. Głównym zadaniem Białego Pentagramu jest ochrona jego właściciela przed urokami i czarną magią. Kościół Katolicki odradza jednak korzystanie z tego typu ochrony. Zdaniem katolickich duchownych takie amulety i talizmany są przedmiotami okultystycznymi. Już w okresie średniowiecza Białe Pentagramy nazywane były stopami wiedźmy lub czarcimi ogonami. Połącz kropki w pentagramie. Satanistyczne broszury w szkołach na Florydzie na równi z egzemplarzami Biblii >>Pentagram - o tym pamiętajNajstarszy Pentagram, który udało się odnaleźć, pochodzi z 3500 roku przed naszą erą. Znajdował się on w Ur - miejscu bardzo ważnym dla cywilizacji mezopotamskiej. Mógł być wówczas używany jako królewska pieczęć. Z biegiem lat ten charakterystyczny wielokąt doczekał się także wielu innych zastosowań i znaczeń. O czym jeszcze warto pamiętać?Pentagram przez mistyków pitagorejskich został nazwany symbolem zdrowia i wierzyli, że Pentagram posiada właściwości ochronne. Z tej przyczyny rysowali charakterystyczne wielokąty w ważnych dla nich wczesnych etapach chrześcijaństwa Pentagram miał zupełnie inne znaczenie niż obecnie. Do pewnego momentu ta charakterystyczna pięcioramienna gwiazda w kole symbolizowała pięć ran Jezusa Pentagram, którego wierzchołki skierowane są w dół, to wspomniany symbol kolei głównym zadaniem Białego Pentagramu jest ochrona jego właściciela przed urokami i czarną także:W podstawówce odwołano tydzień z Harrym Potterem. Rodzice: Propaguje magię i okultyzmAukcja pamiątek związanych z okultyzmem i polowaniami na wampiry
Horoskop wskaże Ci najbardziej toksyczne znaki zodiaku. Lepiej ich unikać. Każdy z nas ma wady, a ideały nie istnieją. Miłośnicy astrologii wierzą, że wiele cech charakteru zapisana jest
Skoro istnieje dobro, to musi być też zło. Według większości chrześcijan najwyższą formą tego pierwszego jest Bóg. Jego przeciwnikiem, który symbolizuje wszystko co najgorsze - Szatan. O tym upadłym aniele możemy przeczytać w Biblii i wielu przepowiedniach dotyczących czasów ostatecznych. Jedna z nich cieszy się ostatnio szczególną popularnością. Zobacz również: Kolejne dramatyczne wizje Krzysztofa Jackowskiego. Taki ma być 2019 rok Wielu interpretatorów tej świętej księgi uważa, że już wkrótce ludzkość ma doświadczyć ogromnego cierpienia - informuje Wszystko za sprawą diabła, o którym pisze św. Jan w Apokalipsie. Według badaczy oznacza to koniec „Tysiącletniego Królestwa Bożego”. Bardzo dosłownie mówi o tym dwudziesty rozdział. I pochwycił Smoka, Węża starodawnego, którym jest diabeł i szatan, i związał go na tysiąc wtrącił go do Czeluści, i zamknął, i pieczęć nad nim położył, by już nie zwodził narodów, aż tysiąc lat się dopełni. A potem ma być na krótki czas uwolniony - wynika z wizji, jakiej miał doświadczyć ewangelista. Portal przekonuje, że „tysiąc lat właśnie się dopełnia”. Oznacza to, że Szatan zostanie uwolniony i będzie mógł przez jakiś czas czynić zło. Wszystko po to, by nawrócili się ci, którzy jeszcze nie uwierzyli lub zwątpili w Boga. Zobacz również: Dramatyczna przepowiednia Benedykta XVI. Miał wizję na temat Kościoła A gdy się skończy tysiąc lat, z więzienia swego szatan zostanie zwolniony. I wyjdzie, by omamić narody z czterech narożników ziemi, Goga i Magoga, by ich zgromadzić na bój, a liczba ich jak piasek morski. Wyszli oni na powierzchnię ziemi i otoczyli obóz świętych i miasto umiłowane; a zstąpił ogień od Boga z nieba i pochłonął ich - czytamy w wersetach 7-9. Ma z tego wynikać, że nie wszyscy doczekają sądu ostatecznego i powrotu Jezusa. Niektórzy zostaną zgładzeni „ogniem z nieba” za to, że dali się omamić Szatanowi. Według wielu interpretatorów Biblii - ma się to wydarzyć w najbliższej przyszłości. Zobacz również: Przerażająca wizja siostry Łucji o III wojnie światowej
Panna jest szóstym znakiem zodiaku. Jest domeną oceny i ewaluacji. Jej żywiołem jest ziemia a władcą – Merkury. Panny zwracają uwagę na najdrobniejsze szczegóły. Bacznie obserwują rzeczywistość, zwłaszcza w jej drobnych aspektach, które innym mogą umykać, lub które inni mogą uważać za nieistotne. Jako znak związany z
Autorzy: Jakub Jagodziński, Magdalena Mikrut-MajeranekTagi: Ciekawostki i rocznice, Historia kultury i sztuki, Inne dzieła kulturyOpublikowany: 2020-10-29 11:39Licencja: wolna licencjaOd kilku dni na ulicach polskich miast trwa strajk kobiet. Znakiem, który obrały sobie protestujące za swój symbol jest błyskawica. W toczącej się dyskusji wiele osób zarzuca im, że korzystają z nazistowskiej symboliki, przypominając, że błyskawica pojawiała się na mundurach SS i Hitlerjugend. Okazuje się, że korzenie znaku sięgają znacznie głębiej. Thor walczący z gigantami, Mårten Eskil Winge, 1872 (domena publiczna) O symbolach i młotach ThoraSymbole funkcjonują w różnych kulturach od początku istnienia naszego gatunku. Nierzadko w obrębie poszczególnych społeczności ten sam symbol mógł mieć całkiem inne znaczenie lub po prostu dla danej grupy go nie mieć. Symbole były manifestacją tożsamości etnicznej, kulturowej czy religijnej. Niekiedy pojawiały się jako odpowiedź na kryzys związany z zagrożeniem własnej tożsamości. Takim przykładem mogą być wczesnośredniowieczne, wikińskie, miniaturowe zawieszki w kształcie młotów Thora, które upowszechniły się w Skandynawii (głównie tereny Danii i zachodniej Szwecji) po mających tam miejsce procesach chrystianizacyjnych, jako dowód przywiązania do dotychczasowych PiorunachNiektóre symbole zmieniały znaczenie i wymowę w zależności od kontekstu kulturowego. Takim przykładem może być piorun. Na terenach wczesnośredniowiecznej Słowiańszczyzny był to symbol boga Peruna. Świadectwa pioruna/błyskawicy jako symbolu wierzeń słowiańskich znamy z naczynia z Romaszek, gdzie jak dowodził A. Gieysztor, zawarty został znak piorunowy (tam rozumiany jako sześciobok z trzema krzyżującymi się przekątnymi).Z badań etnograficznych wiemy jak olbrzymie znaczenie miał piorun w wierzeniach ludowych Słowian. Jak wskazał K. Moszyński w wierzeniach ludów słowiańskich zjawisko burzy funkcjonowało jako dwa skrajne fenomeny – chmury, wichry, grad, ulewy i mrok były wrogie człowiekowi, zaś po jego stronie wskazywano jasny świat błyskawic i piorunów. Dawniej na niektórych obszarach Słowiańszczyzny człowieka trafionego piorunem uznawano za szczęśliwca, a nawet bożego swastykachRozpatrywanie symboli wymaga dobrego rozpoznania kontekstów kulturowych, inaczej prowadzi do nieporozumień. Przykładowo – swastyka w środowisku historyków zajmujących się problemem II wojny światowej będzie zupełnie innym symbolem niż swastyka, którą analizują archeolodzy zajmujący się pradziejowymi naczyniami. Anachronizm i brak osadzenia w ścisłym systemie kodów kulturowych mogą potencjalnie prowadzić do nieporozumień. Ten sam symbol miał całkiem inne znaczenie w zależności od okresu i kultury, którą reprezentował. W latach 30. XX wieku był to symbol nazistowskiej zagłady, zaś dla garncarzy na przełomie epoki brązu i żelaza, był to uniwersalny symbol kultowy. Wówczas z kosmogramu usunięto cztery odcinki i powstała swastyka, mająca symbolizować cztery dynamiczne właściwości słońca. Petroglif ze swastykami, góry Gegham, Armenia (fot. Karen Tokhatyan, CC BY-SA Piorun a SS oraz HitlerjugendWiele osób wskazuje dziś na podobieństwo symbolu protestujących kobiet do tego wykorzystywanego przez nazistów. Czy słusznie? Niemieckie mundury rzeczywiście zdobił specyficzny znak. Jednakże nie była to, jak powszechnie się przyjmuje, błyskawica, a runa Sig, która oznaczała zwycięstwo, ale reprezentowała też słońce. Z kolei podwójna runa Sig znalazła zastosowanie jako symbol SS. Stało się tak w 1933 roku, kiedy emblemat ten opracował Walter Heck, pracujący jako grafik dla Ferdinanda Hoffstattera – producenta emblematów i insygniów w Bonn. Znak ten odczytywano jako „Zwycięstwo, Zwycięstwo!”. Członkowie NSDAP, budując swoją tożsamość w oparciu o dawną germańską potęgę, odwoływali się zarówno do mitologii germańskiej, jak i runicznego alfabetu. Runy wykorzystywała organizacja paramilitarna Schutzstaffel (SS), Hitlerjugend czy Sturmabteilung, czyli Oddziały Szturmowe NSDAP, które utworzono w 1920 roku, w Republice Weimarskiej. Były to bojówki, koncentrujące swoją działalność na ochronie zgromadzeń partyjnych, a następnie oddziały masowej organizacji wojskowej Narodowosocjalistycznej Niemieckiej Partii błyskawicy nie jest obcy także polskiemu wojskuWykorzystanie znaku pioruna, tudzież błyskawicy nie jest niczym nowym. Nie należy go łączyć jedynie z jedną, konkretną organizacją, bowiem symbol ten był bardzo często stosowany. Obrali go sobie za swoją oznakę na przykład przedstawiciele Grup Szturmowych, czyli drużyn harcerskich, działających w czasie okupacji oraz Powstania Warszawskiego, a listopadzie 1942 roku zostały formalnie podporządkowane Kedywowi Armii Krajowej. W ich przypadku piorun wpisany był w literę „G”. Namalowany symbol „GS” z napisem „GS idą do szturmu” wykonany w 1944 roku podczas powstania warszawskiego przez Stefana Wiecheckiego „Wiecha" (domena publiczna) Błyskawica to również motyw przewodni, który pojawia się na wielu korpusówkach, czyli oznakach korpusu osobowego w Wojsku Polskim i pozostałych służbach mundurowych np. w wojskach łączności czy radiotechnicznych – 3. Wrocławska Brygada Radiotechniczna. Piorun (podwójny) od 2018 roku znajduje się także na korpusówce służby kontrterrorystycznej. W swoich szponach błyskawicę trzyma także orzeł – symbol Jednostki Specjalnej im. Cichociemnych Spadochroniarzy Armii Krajowej – więcej, żołnierze, którzy mieli szczególne zasługi w dziedzinie łączności sił zbrojnych otrzymywali odznakę „Znak Łączności”. Na tarczy widnieje ręka trzymająca miecz, który jest symbolem waleczności. Z kolei za ręką znajdują się trzy błyskawice, oznaczające łączność kablową, radiową i osobową. Takim wyróżnieniem honorowano wojskowych, którzy od listopada 1918 do października 1920 spędzili minimum rok na froncie w polskich formacjach wojsk łączności oraz co najmniej przez 5 lat pełnili służbę czynną w łączności z pozytywną, bądź byli zaliczeni przez co najmniej 5 lat do rezerwy wojsk łączności i odbyli dwa ćwiczenia z wynikiem dobrym. Odznakę tę mogli otrzymać także żołnierze wojsk łączności: oficerowie służby stałej i rezerwy, podchorąży, którzy ukończyli z wyróżnieniem kurs w Centrum Wojsk Łączności lub szkołę podoficerską w formacjach wojsk łączności. Korpusówka wojsk łączności (Własna praca Kwz, domena publiczna) Polecamy e-book Michała Beczka – „Wikingowie na Rusi”Michał Beczek„Wikingowie na Rusi”14,90 złWydawca: PROMOHISTORIA [ ebooków: PDF, EPUB, MOBI (bez DRM i innych zabezpieczeń)Jaka jeszcze jest symbolika błyskawicy/pioruna?Słowo „błyskawica” można mieć jeszcze inne konotacje. Wiele razy pojawia się bowiem w Biblii. W Ewangelii według Mateusza czytamy: „Wejrzenie jego było jak błyskawica, a szata biała jak śnieg” (Mat. 28, 2-3). Z kolei na monetach rzymskich pojawiał się orzeł z błyskawicami w pazurach. Ptak, król przestworzy był atrybutem Zeusa (Jowisza), dlatego też ukazywany był razem z piorunami, które stanowiły broń. Przydomek „Błyskawica” nosił też starożytny dowódca kartagiński – Hamilkar Barkas, ojciec podaje Władysław Kopaliński w swoim „Słowniku symboli” piorun, ale też błyskawica i grzmot, symbolizują budziciela życia najwyższą twórczą siłę, boską moc tworzenia i niszczenia, ale też naruszenie normy, przemianę, szybkość, krótkość chwili czy wiosnę, płodność i natchnienie. Symbol ten znany jest także w hinduizmie i wedyzmie. Stanowił bowiem atrybut Siwy i Wisznu oraz pojawia się także w wielu tekstach kultury. Motyw ten wykorzystuje Adam Mickiewicz, pisząc: „Młodości! (...) jako piorun twoje ramię" (Oda do młodości 50—51 Mickiewicza). Z kolei w kulturze zakorzeniło się także powiedzenie „jak piorun (grom) z jasnego nieba”, które można tłumaczyć jako nagłe, niespodziewane, nieoczekiwane, zaskakujące zdarzenie czy otrzymanie jakiejś wiadomość, najczęściej kojarzącej się pejoratywnie. Grom to także iskra zapalająca, inicjująca jakieś działanie. Po symbol ten chętnie sięgają także twórcy popkultury. Jest on znakiem rozpoznawczym Flasha, członka Ligi Sprawiedliwości, superbohatera. To oczywiście fikcyjna postać z serii komiksów wydawanych przez DC Comics, która po raz pierwszy pojawiła się jako Jay Garrick w komiksie „Flash Comics” #1, w styczniu 1940 roku. Z kolei w komiksie „Showcase” vol. 1 #4, w październiku 1956 roku zastąpiono go Barrym Allenem. Posiada charakterystyczny czerwony kostium z żółtą błyskawicą na klatce widnieje też w logo AC/DC, australijskiego zespołu hardrockowego, założonego w Sydney w 1973 roku przez braci Angusa i Malcolma Youngów, który w piosence „Thunderstruck” śpiewa tak:Thunder, thunder, thunder, was caughtIn the middle of a railroad trackI looked roundAnd I knew there was no turning back(...)Znak ten znają także miłośnicy serii książek o Harrym Potterze Rowling, bowiem główny bohater ma na czole bliznę w kształcie błyskawicy. Zgodnie z fabułą, jest to pozostałość po użyciu przez Voldemorta zaklęcia przeciwko piętnastomiesięcznemu dziecku. Dekoracja przedstawiająca Flasha, wykorzystana w promocji samochodu Kia Forte Koup na wystawie LA Auto Show w 2012 roku (Fot. tofuprod, CC BY-SA ) A dobrze znany każdemu znak sygnalizujący, że coś znajduje się „pod napięciem”? Twórca tego oznakowania także wykorzystał najprostsze możliwe skojarzenia, malując błyskawicę, która kojarzy się z prądem. W tym zastosowaniu motywu błyskawicy nie można doszukiwać się żadnego ukrytego się nad znaczeniem poszczególnych oznaczeń nade wszystko należy mieć na uwadze, że rozmaite inicjatywy, firmy, instytucje tworząc swoje logo, znak firmowy zawsze wybierają jakiś symbol. To semantyczny środek stylistyczny, mający jedno dosłowne znaczenie oraz wiele ukrytych, które należy doprecyzować. Ich znaczenie ustalane jest arbitralnie. W teorii komunikacji przyjmuje się, że symbol to znak, przedmiot lub czyn oznaczający coś innego niż on sam, dzięki umowie zawartej pomiędzy członkami kultury, którzy go używają. Pamiętajmy o tym, że to twórcy/użytkownicy symbolu/loga definiują, a niekiedy redefiniują jego znaczenie. To oni ostatecznie są najlepszym źródłem do wyjaśnienia konkretnego który może wpływać na międzykulturowe nieporozumienia jest gest kciuka podniesionego do góry, którego genezy można dopatrywać się w starożytnym Rzymie i walkach gladiatorów. Może on oznaczać aprobatę, ale w niektórych azjatyckich krajach symbolizuje coś zgoła odmiennego. Podobnie jest z symboliką barw. Biel w kul­turze Zachodu to znak niewin­ności i czys­tości, jednakże już w Japonii i Indi­ach symbolizuje żałobę i nieszczęście. Podobnie jest z kolorem różowym, który Europejczykom może kojarzyć się z infantylnością, ale także stereotypowo traktowany jest jako „niemęski”. Tymczasem w Japonii to jeden z najpopularniejszych posiadają wiele znaczeń, a ich odczytanie uzależnione jest od kultury, którą reprezentuje osoba analizująca je. Nie bez przyczyny już malowidła na ścianach jaskiń paleolitycznych miały takie, a nie inne kolory. Mamy też barwy heraldyczne, ubiory sakralne czy kolory sygnalizacji drogowej. Jednym słowem kolory pełnią wiele funkcji - rozpoczynając od informacyjnej aż do symbolicznej. Kolor jest jedynie pewnym rodzajem medium, które niesie ze sobą konkretny kod, a jego właściwie odczytanie uzależnione jest od narzędzi, jakimi dysponuje osoba dekodująca. Co więcej, przyjmuje się, że barwy mają także ważne znaczenie dla budowania tożsamości zbiorowej oraz integracji społecznej - mamy przecież pomarańczową rewolucję, białe kołnierzyki, czarne koszule czy żółte powyższe przykłady chcieliśmy wskazać na wielowymiarowość i wieloznaczność symboliki stosowanej na przestrzeni Gieysztor, Mitologia Słowian, Warszawa Rozkazów z 19 czerwca 1937, nr 7, poz. Jurek, Znaczenie symboliczne i funkcje koloru w kulturze [w:] Kultura – Media – Teologia, 2011 nr 6, s. Kopaliński, Słownik symboli, Warszawa Kwapiński, Ryty i mity, Gdańsk 1987 .K. Moszyński, Kultura ludowa Słowian, cz. II, Warszawa 2010 (org. 1934)T. O’Sullivan, J. Hartley, D. Saunders i inn., Kluczowe pojęcia w komunikowaniu i badaniach kulturowych, Wrocław Strzelczyk, Mity, podania i wierzenia dawnych Słowian, Poznań 2007M. Laprus (red.): Leksykon wiedzy wojskowej. Warszawa e-book Darii Czarneckiej – „Przewodnik po Polskim Państwie Podziemnym 1939-45”Daria Czarnecka„Przewodnik po Polskim Państwie Podziemnym 1939-45”Wydawca: PROMOHISTORIA [ ebooków: PDF, EPUB, MOBI (bez DRM i innych zabezpieczeń) Ich nastawienie do świata często się zmienia, choć wewnątrz pozostają takie same. Szybko reagują na wszystko, co dzieje się wokół nich. Umieją przystosować się do otoczenia. Rak to znak kojarzony z wydrą. Uwielbia przebywać w wodzie, najchętniej spędza czas z rodziną i przyjaciółmi, a jeśli się zakochuje - to na całe życie.
Anielskie liczby to podobno znaki wysyłane przez anioły. Co oznaczają konkretne anielskie liczby? Po jakie książki warto sięgnąć, by zgłębić wiedzę na ten temat? Podpowiadamy. Anielskie liczby - znaki od aniołów?Przyjmuje się, że są to liczby, przez które przemawiają do nas anioły. Wielu z nas zanim zainteresowało się tą tematyką, zauważało na pewno w swoim życiu pewne niezwykłe znaki - na przykład powtarzające się często liczby. Okazuje się, że mogą mieć one pewne specjalne przesłanie. I co ważne, możemy je wykorzystać. Wystarczy nauczyć się odpowiednio je odczytywać. Sekwencje numeryczne to narzędzie komunikacji aniołów z ludźmi. Mają być one dla nas pomocnymi wskazówkami. Warto więc dowiedzieć się czegoś więcej na ten treści:Anielskie liczby - co to jest?Liczby anielskie i ich znaczenieAnielskie liczby - przewodnikAnielskie liczby - książkiAnielskie liczby - co to jest?Warto na początku zaznaczyć, że teoria ta ma sporo wspólnego zarówno z ezoteryką, jak i religią. Bo z jednej strony mamy liczby, które są przecież często wykorzystywane w magii. Z drugiej, wiadomości te przesyłają nam aniołowie, prorocy, a nawet sam Bóg. Jest to więc teoria dla osób uduchowionych, które wierzą w to, że istnieje coś więcej niż tylko świat z wróżbąPojęcie to zostało rozpowszechnione dzięki Doreen Virtue, która wydała specjalny przewodnik po niezwykłych liczbach pochodzących od aniołów ("Anielskie liczby. Przewodnik"). Jej zdaniem niektóre liczby nie pojawiają się w naszym życiu przypadkowo. Mają one pewne znaczenia, które warto znać. Być może to ułatwi nam podjęcie jakieś decyzji lub zmianę nastawienia do dręczącej nas kwestii. Jak dowiadujemy się z opisu książki na portalu numeryczne są podstawowym narzędziem, poprzez które anioły kontaktują się z człowiekiem. Magia zawarta w liczbach ma niesamowitą moc interwencji w nasze życie. Z tej książki dowiesz się jakie cyfry i w jakiej kolejności są najczęściej przesyłane oraz nauczysz się poprawnie je anielskie i ich znaczenieJakie jest podstawowe znaczenie pierwszych dziesięciu cyfr? Do jakich kwestii mogą się one odnosić? Oto krótkie wyjaśnienia:0 - wiadomość od samego - potęga - zaufanie, - przesłanie od niebiańskiego mistrza. Może być to np. Jezus lub - wiadomość od - czas - sprawy - zachęta do - dostatek - twoja życiowa liczby [PRZEWODNIK]Często jednak liczby łączą się ze sobą, przez co musimy odpowiednio odczytywać ich bardziej rozbudowane znacznie. Doreen Virtue wybrała jako przykład liczbę 348. Co więc może ona oznaczać? Opierając się na znaczeniu cyfr, wyciągamy wniosek, że to wiadomość od aniołów i wniobowstąpionego mistrza, którzy mogą nam pomóc w zdobyciu dostatku. Zdaniem Doreen Virtue musimy otworzyć się więc na ich oto kilka innych znaczeń anielskich liczb: 400 - aniołowie i sam Bóg otaczają cię opieką i miłością. Masz ich wsparcie i nie musisz się obawiać o swoją - otaczają cię anioły. Masz ich wsparcie i przewodnictwo. Nie musisz się więc niczego - Możesz prosić o pomoc Boga i aniołów. To dlatego, że uczyniłeś ich centrum swojej - Anioły mogą ci pomóc w kwestiach zawodowych i finansowych. Powinieneś zaufać ich liczby - książkiPo jakie pozycje warto sięgnąć w celu zgłębienia swojej wiedzy na temat anielskich liczb? Oto lista przydatnych lektur dla osób zainteresowanych tą tematyką:Doreen Virtue "Anielskie liczby. Przewodnik"Doreen Virtue "Podręcznik anielskiej terapii"Doreen Virtue "Dziesięć anielskich przesłań"Judith Marshall "Rozmowy z aniołami"Anielskie liczby - o tym pamiętajSekwencje numeryczne to narzędzie komunikacji aniołów z ludźmi. Mają być one dla nas pomocnymi wskazówkami. O czym warto pamiętać?Teoria anielskich liczb ma sporo wspólnego zarówno z ezoteryką, jak i religią. Bo z jednej strony mamy liczby, które są przecież często wykorzystywane w magii. Z drugiej, wiadomości te przesyłają nam aniołowie, prorocy, a nawet sam to zostało rozpowszechnione dzięki Doreen Virtue, która wydała specjalny przewodnik po niezwykłych liczbach pochodzących od aniołów ("Anielskie liczby. Przewodnik").Zdaniem niektóre liczby nie pojawiają się w naszym życiu przypadkowo. Przykładowo, 0 to wiadomość od samego Boga, 3 od wniebowstąpionego mistrza, a 4 od także:Całkowite zaćmienie słońca - kiedy nastąpi? Gdzie będzie można obserwować nadchodzące zaćmienie?Dzieci indygo - kim są i jak je rozpoznać? Rozwiąż TEST, który powie, czy ta cecha dotyczy twojego dzieckaPentagram to nie tylko symbol szatana. Dowiedz się, jakie jeszcze ma funkcjeWróżby andrzejkowe dla dorosłych - najciekawsze propozycje na wieczór wróżb
. 674 631 690 301 709 218 69 180

znaki szatana i ich znaczenie